به زبان ساده تر در حکومت‌های ضد مردمی افرادی در سیستم قرار می‌گیرند که بیشتر از جامعه طرد و در میان  عامی مردم دیده نمی‌شوند. و این افراد به علت موقعیت اجتماعی و فردیشان از انواع سادیسم های مزمن رنج می‌برند.
بازجویان شکنجه‌گران، مدیران زندانها، مامورین امنیتی، رؤسای ادارات و سازمان‌های دولتی، بصورت قطع اینان سیستم‌های دولتی بصورت انتخابی از این افراد استفاده می‌کنند. 
و حذف آنها نیز در آخر به مزاق مردم خوش می‌آید و می‌توان بعنوان یک ابزار تبلیغاتی نیز از آنها استفاده کرد.

چندی پیش دولت آمریکا عده‌ای از سران و مدیران جمهوری اسلامی را تحریم کرد که یکی از آنها "داریوش بخشی" رئیس جدید زندان ارومیه و سرپرست زندان‌های استان آذربايجان غربی است....//

وزارت خزانه داری آمریکا "داریوش بخشی" را بدلیل ارتباط و مشارکت خرید لوازم پهبادی از کشورهای اروپایی و فروش تجهیزات نظامی به شبه نظامیان و روسیه در تحریمهای امریکا قرار داد. داریوش بخشی رامی‌توان یک مهره کلیدی برای دولت دانست. بخشی از یک طرف در ترور و ربودن مخالفان جمهوری اسلامی‌ در ترکیه و عراق نقش بسزایی ایفا میکند.
 ایشان بدلیل مسلط بودن به زبان کوردی بادینی روابط خوبی با مزدوران نواحی مختلف کوردستان جهت اجرای عملیاتهای برون مرزی ایفا میکند. اکنون این شخص به عنوان رئیس زندان ارومیه و سرپرست زندانهای استان انتخاب شده است.

داریوش بخشی با ایجاد انجمن حمایت از خانواده زندانیان و حمایت از زندانیان با همکاری خواهرزادە خود بنام "سینا سرگلی" از کارکنان زندان ارومیه، شروع به چپاول و سوءاستفاده جنسی از زندانیان و خانواده آنها کرده‌اند. طبق گزارشات بدست آمده از خانواده زندانیان و زندانیان در بند که به دلایل امنیتی از افشای نام آنها خودداری میکنیم نامبردگان برای اعطای مرخصی به متهمان معمولی از همسران و زندانیان زن درخواست مسائل جنسی میکنند و چه بسا عده بیشماری در دام این دو نفر افتاده‌اند و با تهدید انتشار فیلم از خانواده‌ها اخازی میکنند.

با ایجاد این انجمن و شروع فعالیتهای به اصطلاح  حمایتی از زندانیان و خانواده آنها در اقدامی عجیب شروع به مصادره اموال منقول و غیر منقول زندانیان سیاسی و عقیدتی میکنند. به گونه‌ای که برای اجازه مرخصی از قاضی پرونده از خانواده زندانیان درخواست وثیقه میکند و وثیقه یا سند منزل یا باغ یا زمین زراعی به اسم انجمن زده شود که در پایان با بهانه‌های واهی و به اصطلاح قانونی اموال را مصادره یا با قیمتی پایین خریداری میکنند. بارها شکایات خانواده‌ها به مراجع قضایی ارجاع داده شده ولی هیچ جوابی برای آنها نیست.

بر طبق گزارشات ارسالی از داخل زندان ارومیه بعد از روی کار آمدن داریوش بخشی و تفکیک جرایم و انتقال زندانیان سیاسی و عقیده ای به قسمت تازه تأسیس زندان که در آنجا فضایی فوق امنیتی و کوچک و بدون امکانات انتقال داده می‌شوند.
در جلسه‌ای که داریوش بخشی بازندانیان سیاسی و عقیدتی بند ١٠ برگزار کرده بود به آنها اطلاع داده بود که به بند جدید انتقال می‌یابند.
زندانیان نیز بعد از این اعلام به مدت ١٢ روز اعتصاب غذا کرده بودند.
به گفته شاهدان عینی داریوش بخشی با فحاشی و تهدید به اعدام زندانیان و حتی ضرب و شتم افرادی که اعتصاب کرده بودند آنها را به انفرادی انداخته بود.
اعتصاب این زندانیان در اعتراض به انتقال اجباری آنها به بند جدید و امنیتی است که فاقد فضا و امکانات کافی می‌باشد. این بند بسیار محدودتر است و محل هواخوری زندانیان بسیار کوچک‌تر از قبل شده است و مجهز به دوربین‌های مراقبتی و دستگاه‌های پارازیت است. همچنین پس از انتقال زندانیان به بند جدید، کلیه ارتباطات زندانیان سیاسی و مذهبی با بندهای دیگر قطع شده است.
زندانیان به دلیل کمبودها و محدودیت‌های اجباری مسئولین زندان، با توجه به اینکه هیچ درآمدی هم ندارند تمامی امکاناتی که خودشان با هزینه شخصی تهیه کرده بودند را در بند قبلی گذاشته و نمی‌توانند به بند جدید منتقل کنند. به این ترتیب کلیه امکانات زندانیان توسط رئیس زندان به غارت برده می‌شود.
طبق خبرهای منتشر شده، بند جدید زندانیان سیاسی و عقیدتی در کنار بند کارگری و در محل سابق حمام زندان اصلی زندان در دو طبقه ساخته شده و یک طبقه برای زندانیان دادسرای نظام و طبقه همکف نیز برای زندانیان سیاسی و مذهبی در نظر گرفته شده است.
داریوش بخشی پس از اعتراض زندانیان و اعتصاب غذای آنها، رفتار غیرانسانی نسبت به زندانیان داشته و ضمن تهدید زندانیان سیاسی به اعدام گفته است: «از زندانیان سیاسی متنفرم و هرکاری از دستم بر بیاید علیه این زندانیان انجام می‌دهم».