آقای حیدر قربانی، زندانی کُرد، سحرگاه ۲۸ آذرماه در زندان مرکزی سنندج به طور مخفیانه اعدام شد. اعدام او بدون اطلاع قبلی به خانواده و وکیلش انجام شد و جسد او توسط مقامات زندان مخفیانه دفن شد. آقای قربانی در اکتبر 2016 در ارتباط با قتل سه مرد وابسته به نیروهای شبه نظامی بسیج که گزارش شده توسط افراد مرتبط با یک گروه مخالف مسلح دولت دستگیر شد. آقای قربانی عضویت در این گروه و هرگونه دست داشتن در قتل را رد کرد. دادگاه انقلاب به این نتیجه رسید که او غیرمسلح است، با این حال در پی یک محاکمه ناعادلانه و ادعاهایی مبنی بر شکنجه، او را به دلیل «بغی» (شورش مسلحانه) به اعدام محکوم کرد. «جمهوری اسلامی ایران آقای قربانی را بر اساس مقررات بیش از حد و در طی یک روند بسیار ناقص و در حالی که پرونده وی هنوز در دیوان عالی کشور در دست بررسی بود، به طور مخفیانه اعدام کرد.

کارشناسان افزودند.: در شرایط تداوم اعتراضات و نارضایتی های گسترده از مسئولان، ما نگران این هستیم که چنین اعدام خودسرانه ای برای ایجاد رعب و وحشت صورت گرفته باشد. ما عمیقاً متأسفیم که علیرغم مداخلات متعدد ما در پرونده آقای قربانی، مقامات تصمیم گرفتند به اعدام او ادامه دهند. این اقدام نشانه دیگری از بی توجهی آشکار به تعهدات آنها بر اساس قوانین بین المللی حقوق بشر -- و مکانیسم های بین المللی حقوق بشر است. ما از دولت می خواهیم که اعمال و اجرای مجازات اعدام را متوقف کند.»

کارشناسان قبلاً نگرانی‌های خود را در مورد حکم اعدام، شکنجه و نقض دادرسی عادلانه علیه آقای قربانی با دولت جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده‌اند و همچنین نگرانی‌های خود را به صورت علنی مطرح کرده‌اند. دولت در پاسخ نظرات خود را ارسال کرد.